در هر کشوری، فعالیت اقتصادی بهنوعی در تعامل با سازمان مالیاتی تعریف میشود؛ ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. تقریباً هر کسبوکاری که درآمدی از محل فروش کالا یا ارائه خدمات کسب میکند، مشمول مالیات است. اما مرز باریکی میان «الزام به ثبتنام در نظام مالیاتی» و «الزام به پرداخت مالیات» وجود دارد. بسیاری از کسبوکارها اگرچه باید اظهارنامه مالیاتی بدهند، اما میتوانند با استفاده از معافیتها یا نرخهای ترجیحی، عملاً مالیات کمی بپردازند یا حتی مالیاتشان صفر شود. این مقاله دقیقاً برای همین نوشته شده: برای شناخت بهتر کسبوکارهای مشمول و راههای قانونی برای بهرهمندی از معافیت.
کدام کسبوکارها بهصورت پیشفرض مشمول مالیات هستند؟
هر فعالیت اقتصادی که بهطور مداوم و هدفمند انجام شود، از منظر قانون مالیاتهای مستقیم، مشمول مالیات محسوب میشود. به بیان سادهتر، چه مغازهدار باشید، چه یک فروشگاه آنلاین کوچک داشته باشید، چه خدمات مشاوره بدهید، و حتی اگر تولید محتوا کنید و درآمدزایی داشته باشید، بهصورت بالقوه مشمول مالیات هستید. مهم نیست محل فعالیت فیزیکی باشد یا مجازی، بلکه “کسب درآمد مستمر” ملاک است.
در فهرست زیر برخی از رایجترین دستههای مشمول آمده است:
- فروشگاههای فیزیکی (سوپرمارکت، پوشاک، مصالح ساختمانی و…)
- کسبوکارهای آنلاین و فروشگاههای اینترنتی
- پزشکان، وکلا، دندانپزشکان و سایر مشاغل حرفهای
- شرکتهای ثبتشده اعم از سهامی خاص، مسئولیت محدود، تعاونی و…
- فریلنسرها، مدرسین خصوصی، مشاوران و تولیدکنندگان محتوا
- ارائهدهندگان خدمات فنی، طراحی، نصب، تعمیرات و…
ثبتنام در نظام مالیاتی؛ گامی که نباید نادیده گرفته شود
حتی اگر درآمدی ندارید یا در سال اول فعالیت هنوز به سود نرسیدهاید، ثبتنام در نظام مالیاتی الزامی است. ثبتنام نکردن میتواند منجر به جریمه، محرومیت از معافیتها یا حتی بسته شدن پرونده مالیاتی شود. ثبتنام اولیه از طریق سامانه سازمان امور مالیاتی انجام میشود و بعد از تکمیل مراحل، به شما کد رهگیری و شماره اقتصادی تعلق میگیرد.
نکته مهم: داشتن کداقتصادی به معنای پرداخت مالیات نیست، بلکه فقط شناسنامه شما در سیستم مالیاتی است. درواقع شما بدون داشتن کداقتصادی نمیتوانید فاکتور رسمی صادر کنید یا در مناقصات شرکت کنید.
معافیت مالیاتی؛ چگونه میتوان از آن بهرهمند شد؟
در قانون مالیاتهای مستقیم، چندین نوع معافیت مالیاتی تعریف شده که میتوان آنها را در سه دسته کلی قرار داد:
۱. معافیت بر اساس نوع فعالیت
برخی فعالیتها مانند کشاورزی، دامداری سنتی، فعالیتهای هنری خاص، شرکتهای دانشبنیان در دوره مشخص، از ابتدا معاف از مالیات هستند. البته شرط این معافیت، داشتن مجوز فعالیت از مراجع ذیربط است.
۲. معافیتهای منطقهای
کسبوکارهایی که در مناطق محروم یا مناطق ویژه اقتصادی فعال هستند، تا ۱۰ سال از پرداخت مالیات معاف میشوند. این معافیت مخصوصاً برای شرکتهایی که در شهرهای کوچک یا روستاها فعالیت دارند، فرصت بزرگی است.
۳. معافیتهای درآمدی
درآمد زیر حد مشخص (که هرساله طبق نرخ تورم تعدیل میشود) مشمول مالیات نیست. برای مثال اگر درآمد سالانه شما کمتر از آستانه معافیت تعیینشده توسط دولت باشد، هیچ مالیاتی پرداخت نخواهید کرد. بااینحال همچنان ملزم به ارائه اظهارنامه هستید.
چطور به شکل قانونی مالیات کمتری بپردازیم؟
حتی اگر شامل معافیت کامل نباشید، راههایی برای کاهش مالیات وجود دارد:
- هزینههای قابل قبول را ثبت و مستند کنید: هزینههایی مانند اجاره، خرید تجهیزات، هزینه اینترنت، تبلیغات و حتی حقوق پرسنل، میتواند از درآمد کسر شود و پایه مالیاتی را کاهش دهد.
- اظهارنامه مالیاتی را بهموقع ارسال کنید: تأخیر در ارسال اظهارنامه یا اشتباه در تکمیل آن میتواند منجر به جریمههای سنگین شود.
- مشاوره بگیرید: استفاده از خدمات مشاور مالیاتی حرفهای میتواند کمک کند تا از تمام ظرفیتهای قانونی برای کاهش مالیات استفاده کنید.
- شرکت ثبت کنید: در برخی موارد، ثبت شرکت میتواند نسبت به فعالیت انفرادی شرایط مالیاتی بهتری ایجاد کند، بهویژه اگر قصد مشارکت یا توسعه کسبوکار را دارید.
اهمیت گزارش شفاف و دقیق در اظهارنامه مالیاتی
شفاف بودن در گزارش درآمد و هزینهها، نهتنها ریسک رسیدگی سنگین را کاهش میدهد، بلکه اگر مشمول معافیت باشید، این شفافیت الزامی است. مثلاً اگر بخواهید از معافیتهای مربوط به مناطق محروم استفاده کنید، باید درآمد مشمول معافیت را از سایر درآمدها جدا ثبت کنید.
اگر معاف هستیم، آیا باز هم باید اظهارنامه بدهیم؟
بله. معافیت به معنای حذف وظایف قانونی نیست. حتی در صورت معاف بودن از پرداخت مالیات، باید اظهارنامه ارسال شود و در آن وضعیت معافیت مشخص گردد. عدم ارسال اظهارنامه میتواند باعث شود از نظر سازمان مالیاتی «فاقد عملکرد» تلقی شوید و جریمه شوید.