ثبت شرکت سرمایه گذاری

همانطور که نهادهای مالی در کشورهای جهان در حال پیشرفت هستند و روز به روز گسترده‌تر می‌شوند، اقتصاد ایران هم پا به پای آن‌ها به روز رسانی می‌شود. علاوه بر نهادهای مالی نام آشنایی مثل بورس، صندوق های سرمایه گذاری و … نهادی مانند شرکت سرمایه گذاری هم داریم که در این مطلب می‌خواهیم بدانیم شرکت سرمایه گذاری چیست؟ و شرایط و مراحل ثبت شرکت سرمایه گذاری به چه صورت است.

شرکت سرمایه گذاری چیست؟ شرایط ثبت شرکت سرمایه گذاری

شرکت های سرمایه گذاری (Investment Company) بر اساس بند 21 ماده یک قانون بازار اوراق بهادار، یکی از نهادهای مالی محسوب می‌شوند که مانند صندوق های سرمایه گذاری (Mutual Fund) واسطه‌ای برای خرید و فروش سهام شرکت‌های بورسی می‌باشند.

شرکت‌های سرمایه‌گذاری اصولا به قصد مدیریت مالک سهام شرکت های تابعه خود نمی شوند و دیدگاه بلندمدت در خرید سهام ندارند. به محض آن‌که سود مورد نظر خود را محقق یافته ببینند، سهام یک شرکت را می‌فروشند و سهام شرکت‌های دیگر را می‌خرند یا در صورتی که در چشم‌انداز کوتاه‌مدت، کاهش ارزش سهامی را مشاهده کنند، آن سهم را خواهند فروخت. این نوع شرکت‌های سرمایه‌گذاری، در پی به دست آوردن سود از نوسانات قیمت سهام در بازار هستند و قاعدتا باید فقط در سهام پذیرفته شده در بورس سرمایه‌گذاری کنند.در حال حاضر، اکثر شرکت‌های سرمایه‌گذاری در ایران همزمان هر سه فعالیت شرکت مادر، شرکت مدیریت سرمایه‌گذاری و شرکت سرمایه‌گذاری را دارند.  شیوه مدیریت شرکت مادر و نوع برخورد آن با شرکت‌های تابعه با شرکت مدیریت سرمایه‌گذاری و شرکت سرمایه‌گذاری متفاوت است. در نتیجه گردآوری مجموعه ناهمگونی از فعالیت‌ها موجب می‌شود که انرژی مدیریت شرکت‌ها مصروف مسایلی شود که هم‌جنس نیستند و در نتیجه تمرکز و تخصص حرفه‌ای  هم در یک بخش به سختی ایجاد می‌شود.

این شرکت‌ها از مجموعه‌ای از افراد متخصص تشکیل شده که وضعیت شرکت‌های پذیرفته شده در بورس را بررسی و آنالیز می‌کنند و می‌دانند چه موقع باید سهام این شرکت‌ها را خرید و چه زمان فروخت تا بیشترین سود را بدست آورند. یعنی فعالیت اصلی این شرکت‌ها خرید و فروش سهام شرکت‌های بورسی و غیر بورسی در بهترین زمان است.

شرکت‌های سرمایه‌گذاری سهام شرکت‌ها را با هدف مدیریت خود شرکت نمی‌خرند، یعنی اصلا برایشان مهم نیست چه کسی دارد آن‌ها را مدیریت می‌کند. برایشان مهم این است که عملکرد شرکت خوب باشد و به بیشترین سوددهی برسد تا خودشان هم از این سوددهی نفع ببرند. هر زمان هم که شرکت به سوددهی نرسد یا روند نزولی در پیش گیرد، سهامش را می‌فروشند. بنابراین نگاه شرکت های سرمایه گذاری به خرید سهام شرکت‌ها نگاهی کوتاه مدت است.

در حال حاضر ده‌ها شرکت سرمایه گذاری در بورس فعالیت می‌کنند که برخی از آن‌ها مربوط به بانک‌ها یا موسسات اعتباری و لیزینگ هستند و برخی هم در زمینه‌های تخصصی مثل خودرو، ساختمان، صنایع شیمیای و… سرمایه‌گذاری می‌کنند.

مدارک لازم برای ثبت شرکت سرمایه گذاری

1. اساسنامه که به شرکت مربوط است
2. کپی تمامی مشخصات هیئت مدیره و صاحبانی که در تاسیس شرکت اضای خود را ثبت کرده اند.
3. شماره ثبت شرکت ،تاریخ و نام شرکت های سرمایه گذاری می باشد را باید تکمیل نموده و به اداره ثبت شرکت ها ارائه داد.
4. سرمایه ای را کع برای ثبت شرکت سرمایه گذاری قرار داده ای را باید اعلام کنید.
5. میزان سهام کلیه شرکا باید اعلام شود.
6. مدارکی که نشان دهنده احراز شرایط  شبت شرکت سرمایه گذاری می باشد را باید تکمیل نموده و به اداره ثبت شرکت ها ارائه داد.

مراحل دریافت مجوز ثبت شرکت سرمایه گذاری

1. کسی که متقاضی ثبت شرکت می باشد باید درخواست خود را مطابق آن فرمی که به او ارائه می دهند بیان کند و تمامی فرم های موجودی را که به اعضای هیئت مدیره هم مربوط می باشد را تکمیل نموده و به اداره ثبت شرکت ها تحویل دهد. همچنین تعدادی پرسشنامه مربوط به ثبت شرکت را هم باید تکمیل نماید.
2. در صورتی که با مدارک تحویل داده شده موافقت شود که برای ثبت شرکت سرمایه گذاری مجوز لازم را دارید، باید مدارکی را که اداره ثبت شرکت ها برای شما فرستاده است را ظرف مهلتی که مقرر شده است تحویل دهید. بعد از اینکه شما آن مدارک را تحویل دادید، مجوز لازم را برای ثبت شرکت دریافت می کنید.
3. بعد از اینکه موافق نامه ثبت شرکت را دریافت کردید باید دقیقا ظرف مهلتی که اعلام شده است شرکت خود را تاسیس کنید و مستندات مربوط به ثبت را با سازمان تحویل دهید. بعد از اینکه اسناد مالی شما هم ب ثبت برسد شما دیگر مجوز لازم را برای فعالیت های مالی شرکت خواهید داشت و با خیالی آسوده می توانید به خرید و فروش سهام های شرکت های دیگر بپردازید.

شرکت‌های سرمایه‌گذاری

شرکت‌های سرمایه‌گذاری یکی از نهاد‌های مالی فعال هستند که مطابق بند 21 ماده یک قانون بازار اوراق بهادار فعالیت اصلی آن‌ها خرید و فروش سهام شرکت‌های بورسی یا غیربورسی است.

در واقع شرکت‌های سرمایه‌گذاری واسطه‌های مالی هستند که منابع مالی مورد نیاز شرکت‌های تولیدی و صنعتی را از طریق سهامداران یا سپرده‌گذار (بانک‌ها) فراهم می‌کنند و اصطلاحاً در آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. از طرف دیگر برای سهامداران خود در تلاش برای کسب سود هستند. شرکت‌های سرمایه‌گذاری برخلاف شرکت‌های غیرسرمایه‌گذاری مستقیماً به فعالیت‌های تولیدی و صنعتی و خدماتی نمی‌پردازند.

پیشینه شرکت‌های سرمایه ‌گذاری در ایران به بیش از 4 دهه‌ی قبل بازمی‌گردد. سرمایه‌گذاری ملی ایران، اولین شرکت سرمایه‌گذاری است که در زمینه اوراق بهادار از سال 1354 در ایران شروع به فعالیت کرد. پس از آن، تأسیس شرکت‌های سرمایه‌گذاری برای دوره‌ی نسبتاً طولانی روند کندی در پیش گرفت و رونق نسبی تأسیس آن‌ها از سال 1374 و بنا بر توجه دولتمردان به خصوصی‌سازی و واگذاری سهام‌ دولتی به بخش خصوصی آغاز شد.

شرکت‌های سرمایه ‌گذاری متشکل از متخصصانی است که وضعیت شرکت‌های بورسی را بررسی و تحلیل می‌کنند و با هدف کسب بیشترین سود به خرید و فروش سهام آن‌ها می‌پردازند.

فعالیت اصلی شرکت‌های سرمایه ‌گذاری کسب سود حاصله از تغییرات قیمت سهام در بازار است. معیار خرید و فروش سهام شرکت‌ها، عملکرد و سوددهی آن‌ها است. درنتیجه هر‌ زمان شاهد روند نزولی شرکتی باشند، برای جلوگیری از ضرر اقدام به فروش آن می‌کنند.

در اساسنامه شرکت‌های سرمایه‌ گذاری که حاوی فعالیت‌ها و قوانین حاکم بر آن‌ها است، مجموعه‌ای‌ از فعالیت‌های مشترک وجود دارد:

• سرمایه‌ گذاری در شرکت‌ها، مؤسسات، طرح‌ و پروژه‌‌‌های مختلف
• خرید یا انتشار اوراق مشارکت
• خرید، فروش و پذیره‌نویسی سهام شرکت‌های تولیدی، بازرگانی و خدماتی پذیرفته شده در بازار بورس و فرابورس ایران
• استفاده از تسهیلات مالی و اعتباری بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و مؤسسات مالی و اعتباری داخلی و خارجی
• در اختیار قراردادن سرویس‌های مشاوره‌ای

ثبت شرکت سرمایه گذاری :روش‌های سرمایه‌ گذاری

سرمایه‌ گذاری در بازار بورس روش‌های مختلفی دارد و هرکس که قصد سرمایه‌گذاری در این بازار را دارد ابتدا باید فاکتور‌هایی از قبیل میزان آشنایی با بورس، سطح اطلاعات مالی، میزان ریسک‌پذیری فرد و … را در نظر بگیرد و طبق تحلیل آن‌ها روش مدنظر خود را انتخاب کند.

به طور کلی می‌توان گفت برای سرمایه‌ گذاری در بورس از دو روش مستقیم و غیر‌مستقیم می‌توان استفاده کرد.

• سرمایه‌گذاری مستقیم: افراد شخصاً اقدام به خرید و فروش سهام می‌کنند. این روش به دلیل نوسانات بازار بورس و ریسک بالا به مهارت و سواد مالی بالایی نیازمند است.
• سرمایه‌گذاری غیرمستقیم: افراد به دلایل مختلف به صورت مستقیم به خرید و فروش سهام اقدام نمی‌کنند و در نتیجه افراد مدیریت سرمایه‌ی خود را به افرادی که مهارت و دانش بالایی دارند واگذار می‌کنند. سرمایه‌گذاری غیرمستقیم از طریق دو روش صندوق‌های سرمایه‌گذاری و سرمایه‌گذاری از طریق شرکت‌های سبدگردان صورت می‌گیرد.
• شرکت‌های سبدگردانی: سبدگردانی به معنای تخصیص صحیح دارایی‌ها در قالب یک سبد است. در واقع در این روش سرمایه‌ی افراد با توجه به علایق و ریسک‌پذیری آن‌ها توسط سبدگردان مدیریت می‌شود. مزیت عمده‌ی این روش استفاده از توان حرفه‌ای و دانش مالی مدیر سبد است.
• صندوق‌های سرمایه‌گذاری: یک صندوق سرمایه‌گذاری مجموعه‌ای از سهام، اوراق مشارکت و سایر اوراق بهادار است. زمانی که افراد در یک صندوق سرمایه‌گذاری می‌کنند، سرمایه آن‌ها بخشی از کل سرمایه صندوق خواهد شد. در نتیجه هرچقدر صندوق سود و زیان کسب کند، افراد نیز به نسبت سرمایه‌ خود در این سود و زیان شریک هستند. شرکت‌های سرمایه‌گذاری شباهت بسیاری با صندوق‌های سرمایه‌گذاری دارند.

ثبت شرکت سرمایه گذاری :نحوه ی عملکرد شرکت سرمایه گذاری

• شرکت های سرمایه گذاری ،جهت دستیابی به سود ، در صورت تحقق سود مورد نظر خود ، سهام یک شرکت را می فروشند و یا اینکه سهام شرکت های دیگر را خواهند خرید .
• شرکت های سرمایه گذاری افق بلندمدتی در خرید سهام ندارند ، به همین دلیل اگر در چشم انداز کوتاه مدت ، ارزش سهامی کاهش یابد ، شرکت سرمایه گذاری برای جلوگیری از وارد آمدن ضرر ، آن سهم را خواهد فروخت .
• فعالیت شرکت های سرمایه گذاری در ایران ، شامل فعالیت های شرکت مادر ، شرکت مدیریت سرمایه گذاری و شرکت سرمایه گذاری است .
• شرکت های سرمایه گذاری با خرید و فروش مداوم سهام شرکت های زیر مجموعه ی خود ، برای سهامداران شرکت سود ایجاد می کند .
• در شرکت سرمایه گذاری ، تحقق هدف سرمایه گذاری با حضور افراد متخصصی است که با آنالیز و تجزیه و تحلیل شرکت ، به خوبی می دانند که در چه زمانی باید به خرید سهام آن شرکت اقدام نمود ، به چه میزان سهام خریداری کنند و جهت کسب سود بیشتر ، چه زمانی سهام خریداری شده را واگذار کنند .

ثبت شرکت سرمایه گذاری : فعالیت شرکت سرمایه گذاری

• شرکت های سرمایه گذاری فعالیت اصلی خود را به صورت تخصصی ، بر روی خرید و فروش سهام شرکت های بورسی و غیربورسی متمرکز می کنند .
• جهت خرید و فروش هر سهام در شرکت سرمایه گذاری ، از چند ساعت تا چندین ماه زمان صرف می شود . بیشترین سود حاصل در شرکت سرمایه گذاری از اقتدار کاری بر اساس دیدگاه کوتاه مدت بر روی یک سهام ایجاد می گردد .

ثبت شرکت سرمایه گذاری : انواع شرکت سرمایه گذاری

شرکت های سرمایه‌گذاری را بر اساس مولفه‌های مختلف می‌توان به شکل زیر دسته‌بندی کرد:

بر حسب نوع فعالیت:

• شرکت‌هایی با فعالیت عام
• شرکت‌هایی با فعالیت خاص

بر حسب پذیرش در بازار بورس اوراق بهادار:

• پذیرفته شده در بازار بورس
• شرکت‌های خارج از بازار بروس

بر حسب حوزه فعالیت

• شرکت سرمایه‌گذاری با حوزه فعالیت عام
• شرکت سرمایه‌گذاری با حوزه فعالیت خاص

بر حسب سطح فعالیت:

• شرکت سرمایه‌گذاری با مدیریت فعال
• شرکت سرمایه‌گذاری با مدیریت غیرفعال

بر حسب نوع مالکیت:

• شرکت سرمایه‌گذاری خصوصی
• شرکت سرمایه‌گذاری دولتی
• شرکت سرمایه‌گذاری مختلط
• شرکت سرمایه‌گذاری وابسته به نهادهای عمومی غیر دولتی

شرکت‌های سرمایه‌گذاری نیز اساسنامه دارند که در آن شرح فعالیت‌ها وقوانین حاکم بر فعالیتشان بیان شده است. در اساسنامه همه شرکت‌های سرمایه‌گذاری یک سری فعالیت‌های مشترک وجود دارد که به شرح زیر است:

• خرید، فروش و پذیره نویسی سهام شرکت‌های تولیدی، بازرگانی و خدماتی پذیرفته شده در بازار بورس و اوراق بهادار تهران و بازار فرابورس ایران
• خرید یا انتشار اوراق مشارکت
• سرمایه‌گذاری در انواع شرکت‌ها، موسسات، طرح‌ها و پروژه‌ها
• استفاده از تسهیلات مالی و اعتباری بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و موسسات مالی و اعتباری داخلی و خارجی
• ارائه خدمات مشاوره‌ای

تفاوت شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق‌های سرمایه‌گذاری

تفاوت عمده شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق‌های سرمایه‌گذاری، باز یا بسته بودن سرمایه است. به بیان دیگر در صندوق‌های سرمایه‌گذاری، افراد می‌تواند در چارچوب اساسنامه، هر زمانی وارد یا خارج شوند اما در شرکت سرمایه‌گذاری، ورود و خروج سرمایه طی تشریفات و مطابق قانون تجارت در قالب افزایش یا کاهش سرمایه انجام می‌شود. به عبارت دیگر سرمایه صندوق سرمایه‌گذاری باز است و هرکس می‌تواند با خرید واحد سرمایه‌گذاری وارد و با فروش واحد سرمایه‌گذاری خارج شود.

در حالی که سرمایه در شرکت‌های سرمایه‌گذاری باز نیست و ورود و خروج سرمایه در قالب افزایش یا کاهش سرمایه و طی تشریفات متذکر در قانون تجارت صورت می‌گیرد. به عبارت دیگر اگر فردی قصد خروج داشته باشد، باید واحد سرمایه‌گذاری خود را به شخص دیگر منتقل کند و همچنین اگر قصد افزایش سهم خود را داشته باشد، باید سهام مدنظر خود را از سایر سهامداران خریداری کند. بنابراین نقدشوندگی سهام در شرکت‌های سرمایه‌گذاری نسبت به صندوق سرمایه‌گذاری کم است.

ثبت شرکت سرمایه گذاری : ارزش شرکت‌های سرمایه‌گذاری

ارزش پرتفوی بورسی شرکت‌های سرمایه‌گذاری: به معنای ارزش روز سهام شرکت‌های بورسی موجود در سبد شرکت سرمایه‌گذاری است، بنابراین برای محاسبه این ارزش باید تعداد سهام موجود در سبد شرکت سرمایه‌گذاری را در ارزش هر یک از آن‌ها ضرب کرد.

ارزش پرتفوی غیربورسی شرکت‌های سرمایه‌گذاری: در صورتی که شرکت سرمایه‌گذاری در فعالیت‌هایی به جز خرید و فروش سهام شرکت‌های بورسی نقش داشته ‌باشد، ارزش آن دسته از فعالیت‌ها و سهام شرکت‌های غیربورسی به وجود آورنده‌ی این ارزش هستند. بنابراین برای محاسبه‌ی این ارزش باید بهای تمام شده‌ی این سرمایه‌گذاری‌ها محاسبه شود.

ثبت شرکت سرمایه گذاری :روش های ارزش گذاری سهام شرکت‌های سرمایه‌گذاری

ارزش گذاری سهام شرکت های سرمایه گذاری بر دو اساس صورت می‌گیرد:

روش خالص ارزش دارایی‌ها:

خالص ارزش دارایی‌های یک سهم در واقع ارزش یک سهم از شرکت سرمایه‌گذاری و معادل ارزش خالص دارایی‌ها (NAV) در صندوق های سرمایه گذاری است. این روش بر ارزش روز یا ارزش منصفانه برآوردی دارایی‌ها و اوراق بهادار شرکت استوار است.

به عبارتی این ارزش برآوردی از ارزش ذاتی یک سهم شرکت را نشان می‌دهد و مانند صندوق های سرمایه گذاری از تقسیم خالص دارایی‌های شرکت (با کسر بدهی‌های شرکت) بر تعداد سهام متعلق به سهام‌داران به دست می‌آید.

2. 2. روش ارزش بازار:

از آنجا که سهام تعدادی از شرکت‌های سرمایه گذاری در بازار سهام پذیرفته شده و مورد معامله قرار می‌گیرند، ارزش دیگری بر اساس میزان عرضه و تقاضای بازار پیدا می‌کنند. این ارزش می‌تواند با ارزش خالص دارایی‌ها متفاوت باشد و از این جهت با صندوق های سرمایه گذاری فرق دارد، البته به جز صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله (ETF)

سود شرکت‌های سرمایه‌گذاری به دو دسته تقسیم می‌شود:

1) سود نقدی: شرکت در ازای هر سهم، این بخش از سود را به صاحب سهم می‌پردازد. نرخ بازده نقدی از تقسیم سود پرداختی به هر سهم بر ارزش هر سهم حساب می‌شود.

2) عواید سرمایه‌ای: این بخش از افزایش ارزش سهام شرکت و افزایش ارزش اوراق بهادار موجود در سبد دارایی شرکت تشکیل می‌شود.

در نتیجه برای به دست‌ آوردن بازده کل سرمایه‌گذاری در شرکت‌های سرمایه‌گذاری، مجموع این بخش را بر ارزش سرمایه‌گذاری اولیه تقسیم می‌کنیم.

بهترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری در جهان

شرکت سرمایه‌گذاری گروه ونگارد با 1/6 تریلیون دلار سرمایه تحت مدیریت، دومین شرکت سرمایه‌گذاری برتر جهان است که در سال 1975 تأسیس شده است و خدماتی از قبیل خدمات کارگزاری، مدیریت سرمایه، برنامه‌ریزی مالی و … به مشتریان خود ارائه می‌دهد.

شرکت استیت استریت گلوبال ادوایزر با 12/3 تریلیون دلار سرمایه تحت مدیریت، با بیش از 40 سال سابقه، یکی از بزرگترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری در جهان است. این شرکت با ارائه استراتژی‌های مدیریت سرمایه در زمینه‌های کسب‌ و کار، سازمان‌ها و نهاد‌های غیرانتفاعی به مشتریان فردی و سازمانی خدمت می‌کند.

شرکت سرمایه‌گذاری فیدلیتی یا به اختصار فیدلیتی با 2/3 تریلیون دلار سرمایه تحت مدیریت، یکی از بزرگترین شرکت‌های مدیریت سرمایه است که در سال 1946 تأسیس شده است. از خدمات این شرکت می‌توان به مواردی از قبیل توصیه‌های سرمایه‌گذاری، توزیع صندوق، خدمات بازنشستگی، ارائه اوراق بهادار و بیمه عمر اشاره کرد.

تفاوت شرکت‌های سرمایه‌گذاری و هلدینگ

هلدینگ‌ها دسته‌ای از شرکت‌ها هستند که به قصد اداره مستقیم شرکت‌های زیرمجموعه به خرید یا سرمایه‌گذاری در سهام آنها اقدام می‌کنند. اما شرکت‌های سرمایه‌گذاری طبق تعریف و بنابر قاعده رایج علاقه‌ای به حضور در اداره شرکت‌های زیرمجموعه ندارند و بدون تعصب با داد و ستد مداوم سهام شرکت‌های حاضر در سبد دارایی خود برای سهامداران خود اصطلاحاً سود می‌سازند.

 معنا و مفهوم هلدینگ در دنیا تقریبا از 5 دهه گذشته آغاز و با ظهور صنایع در ایران نیز شکل گرفته است. به طور کلی به شرکتی که سهام مدیریتی یک یا چند شرکت دیگر را در اختیار داشته باشد هلدینگ می‌گویند(معمولاً بین 16 تا 50 درصد و معمولاً بیشتر از 33 درصد را سهام مدیریتی می‌گویند). به عبارت دیگر هلدینگ‌ها هیچ فعالیت و کسب و کاری جز مالکیت دارایی‌ها انجام نمی‌دهند. به عنوان مثال سهام شرکت جانسون و جانسون که یکی از معروف‌ترین سهام موجود در جهان است، تنها هلدینگی است که دارای سهام مالکیت 256 کسب و کار مجزا است و فعالیت دیگری آن‌گونه که تصور می‌شود ندارد.

بنابراین تفاوت شرکت‌های سرمایه‌گذاری و هلدینگ‌ها در این است که هلدینگ‌ها برای مدیریت و کنترل شرکت‌ها سهام آن‌ها را می‌خرند و بر آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند درحالی‌که شرکت‌های سرمایه‌گذاری جهت کسب سود برای سهامداران به طور مداوم سهام شرکت‌های بورسی را می‌خرند و می‌فروشند اما در مدیریت آن‌ها هیچ نقش و دخالتی ندارند. بنابراین شرکت‌های سرمایه‌گذاری سهام شرکت‌های زیر مجموعه‌ی خود را در زمان کسب سود حداکثری می‌فروشند درحالی‌که هلدینگ‌ها جز در مواقع خاص سهام شرکت‌های زیرمجموعه‌ی خود را نمی‌فروشند.

برای مثال در ایران شرکت سرمایه‌گذاری غدیر یک شرکت سرمایه‌گذاری است که در بخشی از سرمایه‌گذاری‌های خود به عنوان هلدینگ عمل می‌کند .هلدینگ کلمه‌ای لاتین بوده و بعد از دهه 1970 معنای واقعی خود را بدست آورده و از آنجا شروع شد که در دهه 1960 تعدادی از شرکت‌های آمریکایی موقعیت‌های خوبی کسب کردند، ولی وضع مالی جمعی دیگر از آنها به شدت رو به زوال گذاشت. شرکت جنرال الکتریک در دهه 70 برای مقابله با رشد بی‌سود و مشکلات دیگری که ضمن برنامه ریزی با آن مواجه می‌شد، شیوه‌ای را ابداع کرد. این شرکت 170 واحد خود را به 49 بخش ساماندهی کرد و این گروه‌ها زیرنظر ده مدیر ارشد که خود به تنهایی پاسخگوی مدیرعامل بودند، فعالیت می‌کردند. در این زمان هلدینگ متولد شد SBUکه مخفف شده Business Unit Strategic است، براین اساس هر صنعت یا قلمرو راهبردی کسب و کار براساس ماهیت آن و میزان همبستگی با هم تحت پوشش یک مدیریت قرار می‌گیرند تا بتوانند با یکدیگر به هم‌افزایی مناسب کاری دست یابند، منظور از قابل مدیریت بودن، میزان حق حاکمیت شرکت هلدینگ بر آن صنعت است که بیشتر براساس میزان سهام و مالکیت تعیین می‌شود، اما حاکمیت شرکتی را در بر دارد یا به زبان ساده‌تر، سهام اکثریت را در اختیار دارد .اما نحوه انجام مدیریت و نگرش حاکم بر هلدینگ‌ها به دو شکل سنتی ونوین قابل بررسی است. در دیدگاه قدیم، شرکت‌های هلدینگ براساس دیدگاه‌های تجارتی عمل می‌کنند و شرکت‌های زیرمجموعه را مستقل دیده و فقط شاخص‌های مالی را ارزیابی می‌کنند و مدیریت و هدایت استراتژیک هر شرکت، بر عهده آن شرکت است، دفتر مرکزی هلدینگ، هیچ دخالتی را خواستار نبوده و معمولا پرتفوی سهام این شرکت‌ها در صنایع متفاوتی است و دنبال هیچ هم افزایی بین سازمان‌ها نیستند همچنین تمامی شرکت‌های زیرمجموعه براساس احتیاجات هلدینگ قابل فروش هستند و شرکت‌ها به عنوان یک کالا دیده می‌شوند.

شرکت‌های زیرمجموعه هلدینگ به دلایل یادشده برنامه‌ریزی خود را بیشتر در چارچوب کوتاه مدت پیشنهاد کرده و پیاده می‌کنند و این باعث می‌شود که این شرکت‌ها تداوم طولانی مدت نداشته باشند و حداکثر بهره‌برداری از آنها می‌شود. با توجه به دلایل یادشده، شرکت‌های هلدینگ موفق جدید، شاخص‌های قدیمی را که جوابگوی محیط رقابتی نبود، تغییر داده اند و خود را به مکملی از Holding و Corporation تبدیل کرده‌اند و دیدگاه جدید شرکت‌های هلدینگ موفق دنیا به وجود آمده است. لغت Corporation به مجموعه‌ای از شرکت‌ها گفته می‌شود که تخصص خود را در یک صنعت متمرکز توسعه دهند و در چارچوب زنجیره بالادستی و پایین‌‌دستی آن صنایع سرمایه‌گذاری کنند؛ به عنوان مثال مجموعه‌ای که متخصص و دارای شرکت‌های با تخصص فولادی هستند، به عنوان یک شرکت Corporation شناخته می‌شوند. در هر صورت می‌توان به این نکته اشاره کرد که در شرکت‌های هلدینگ با فرهنگ مدیریتی نوین جهانی با تخصصی شدن در یک صنعت خاص و دخالت در استراتژی و کنترل و نظارت دقیق در مباحث مختلف شرکت‌های زیر‌مجموعه خود، مبحث هم‌افزایی را به منظور خلق سود و توسعه بازارهای خود مد نظر دارند و فعالیت اصلی خود را به عنوان هدایت‌کننده یا رهبر کلی تبیین می‌کنند که معمولا بسیار پر‌هزینه است. سرمایه اصلی این شرکت‌ها توانایی افراد متخصص و مدیران کار آزموده و موفق است که سود سرشاری را نیز برای هلدینگ در‌برخواهد داشت، ‌اما واقعا نباید با توجه به وضعیت صنایع در ایران به این مهم توجه شود که شرکت‌های سرمایه‌گذاری از سود بهتر و مطمئن‌تری برخوردارند، ولی شرکت‌های هلدینگ که با عنایت به دانش روز جهانی معمولا روی یک صنعت متمرکزند، بابت کلیه آسیب‌ها و معضلات تولیدی موجود آسیب‌پذیر‌ترند. بنابراین در این خصوص هوشیاری هیات مدیره‌های هلدینگ‌ها و مدیرعامل و مدیران اجرایی این شرکت‌ها و سیاست‌های استراتژیک ترسیمی یا کنترل و ترمیم مقطعی سیاست‌ها می‌تواند از بروز بحران‌های جدی در شرکت‌ها جلوگیری نماید.